ROSPUDA

Niemieckie schrony bojowe i bierne w okolicy Bakałarzewa. Stanowiły cześć zespołu umocnień biegnących wzdłuż dawnej granicy z Prusami. Ustanowienie jednego z punktów w Bakałarzewie spowodowane było tym, iż biegła tędy najkrótsza droga z Suwałk do Olecka. Obecnie większość bunkrów jest na terenach prywatnych uniemożliwiających ich zwiedzanie. Wyjątek stanowi Skansen Fortyfikacji Prus Wschodnich w Bakałarzewie.

Z dawnego pałacu do dnia dzisiejszego zachował się arkadowy portyk, wieża narożna (zwana Bocianią), ryzalit zachodni, mury zachodnie oraz dwukondygnacyjne piwnice. Majątek w Dowspudzie należał od 1639 roku do Paców. Ostatnim dziedzicem był hrabia Ludwik Michał Pac. Budowę pałacu rozpoczęto w 1820 r. Jego pierwszym budowniczym był Piotr Bosio. Od 1823 r. dzieło kontynuował Henryk Marconi. Pałac był budowlą dwukondygnacyjną, wzorowaną na angielskim neogotyku. Pałac znany był z powiedzenia: " Wart Pac pałaca, a pałac Paca". Oprócz pozostałości po neogotyckiej rezydencji zachował się również podworski park rozciągający się na obszarze ok. 10 ha oraz zabytkowa aleja lipowa, gdzie wytyczono ścieżkę poznawczą.

Starodawne miejsce kultu religijnego. Prawdopodobnie w tym miejscu znajdował się kiedyś cmentarz cerkwi św. Jana Chrzciciela postawiony przez Bohdana Wołłowicza ok. 1514 roku obecnie znajduje się drewniana kaplica z 1990 roku i kilka krzyży. W dniu 24 czerwca w dzień św. Jana odbywają się główne uroczystości. Na jednym z drewnianych krzyży znajduje się tabliczka z tekstem księdza Antoniego Kochanskiego informująca, iż krzyż ten został wystawiony przez Jaćwingów po przyjęciu przez nich chrztu w 1283 roku. Legenda głosi, że ów krzyż było palony i niszczony przez pogan, jednak cudownie ocalał i został ponownie postawiony przez nawróconych wrogów. Krzyż wrzucony do wody zamiast spłynąć z prądem rzeki wrócił pod prąd na swoje miejsce. Opodal znajduje się rzeczka Jałówka uchodząca za cudowną i posiadająca niezywkłą moc.